Johnny had de knepen van het vak al goed vast en was flink gevorderd. Men kan wel vaststellen dat de temperatuur inderdaad een grote rol speelt in het verlijmen van het materiaal.
De grote scherven van het mortarium waren reeds verlijmd. Johnny moest enkel nog de twee verlijmde objecten samenbrengen. Als dit gebeurd is, zal men met nauwkeurigheid de omtrek van het mortarium volledig kunnen vaststellen.
Johnny en Hubert samen rond de tafel
met in het midden de reeds verlijmde stukken
van het mortarium.
Verder zijn er reeds enkele stukken van borden in grijs aardewerk (Belgisch waar) verlijmd. Men zou denken dat de fijnere objecten gemakkelijk zijn te verlijmen, maar dit is juist niet het geval. Het is namelijk niet eenvoudig om de juiste vorm van de objecten te behouden. Doch met wat fijngevoeligheid, slaagt men daar wel in.
Het zal natuurlijk veel eenvoudiger werken zijn als deze scherven reeds verlijmd zijn om in het museum weer andere scherven te kunnen aanpassen.
Na nog verder overleg gepleegd te hebben en de nodige conclusies te hebben getrokken, begaven we ons in de late avond - bij sneeuwval - weer huiswaarts.
Het verlijmen van de fijnere stukken is echt niet zo
eenvoudig. Gelukkig heeft men 10 min. de tijd om
aan te passen voor de lijm daadwerkelijk werkt.
Johnny en Romain drukdoende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten