Donderdag 21/06/2007, een boeiende werkavond.

Niet voor niets zijn de zenuwen gespannen bij Johnny, Hubert en Romain. Het is eindelijk zover. Deze avond nemen we het materiaal in ontvangst van de site Steenberg dat zich bevindt in de opslagplaatsen van de Universiteit Gent.
Het is rond de klok van 20 uur als we door Patrick en zijn echtgenote worden ontvangen. In volle voorbereiding voor zijn nakende deelname aan opgravingen in Italië, heeft onze sympathieke coach nog de tijd gevonden om het door ons gevraagde materiaal van Gent over te brengen. Een tiental dozen en een viertal kleinere staan op ons te wachten. Na gauw wat overleg te plegen van de te volgen werkwijze nemen we afscheid van Patrick en wensen hem succes met zijn onderzoek in Italië.
Op de terugweg besluiten we om het materiaal bij Johnny te stockeren tot de volgende werknamiddag in het museum. Deze is namelijk met een week verlegd wegens de festiviteiten in de stad die gepaard gaan bij de opnames van het televisiecircus “fata morgana”.
Bij aankomst in Lede worden alle dozen voorzichtig uitgeladen. En wat denk je? We kunnen inderdaad niet weerstaan aan de lokroep om toch een eerste blik op het materiaal te werpen. Ja, we wisten dat we nog veel zaken te verwachten waren maar zoveel, en gevarieerd, gaande van scherven aardewerk tot volledige relicten, ijzeren voorwerpen, brons, glas. Er wacht ons nog een hele taak om dit alles te inventariseren, te fotograferen, te beschrijven en te nummeren, laat ons zwijgen over het refittingswerk.

Romain en Johnny bij het uitladen van de eerste dozen.

Onze eerste taak bestaat erin om dit alles een eerste maal per doos te inventariseren om het contract te kunnen vervolledigen. Dit moet eerst gebeuren alvorens we echt aan de slag kunnen gaan.
Wat wel in ons voordeel is, is dat dit materiaal ten tijde behandeld werd door professor De Laet. Hij heeft op de scherven aangebracht waar exact en uit welke sleuf ze komen. Daar we beschikken over zijn opgravingsplannen kunnen we een kaart samenstellen en alles in detail intekenen. We moeten ons wel bewust zijn dat dit een mastodont werk zal zijn. We zullen inderdaad stap voor stap moeten te werk gaan.

Een greep uit het materiaal afkomstig van de Universiteit Gent.
Onze refitters staat er een hoop boeiend werk te wachten.

Met al dit werk in ons achterhoofd zal er bij mij deze nacht weer niet veel van slapen in huis komen. Ik zal scherv... (schapen) moeten tellen om wat in te dommelen. In ieder geval een ding is zeker, het eindresultaat zal een prachtig, overzichtelijk archief zijn dat zowel wetenschappelijk als litterair boeiend zal zijn voor professionelen en amateurs.

Logboek 16/06/2007: 29ste werkdag

Locatie: “Oud Hospitaal” Stedelijk Museum Aalst
Tijdstip: 14u – 17u
Aanwezigen: Willy Van Paepeghem, Romain De Moor, Bert Deruyck, Johnny De Mol, Ghislain De Wilde, Gilberte Van Nuffel, Meng Zhen Li.
Werkzaamheden: Refitting van het schervenmateriaal, beschrijven en nummeren van het gerefitte materiaal, foto-opnames.
Suggesties: Nihil

Verslag 29ste werkdag: zaterdag 16/06/2007

Romain in alle stilte en rust verzonken
bij het schervendepot.

Niets houdt een gemotiveerde refitter tegen. Dus tegen alle logica in trekken we in broeierige omstandigheden naar onze zolder. Net zoals Quasimodo zoeken wij elk weekend een veilig onderkomen op onze zolder ver van de gestresseerde stad, waar de drukte overheerst en de broeierige klampigheid iedereen bars en onstemmig maakt.

Terwijl ik zoals elke week nummers zit aan te brengen en de gerefitte scherven zit te beschrijven maak ik in gedachte een bilan op van wat dit project uiteindelijk reeds heeft opgeleverd. Toen ik een viertal jaren geleden met de studie over deze site begon, wist ik zeker niet dat dit zou eindigen in het nu lopende project. De steun en de mogelijkheden die ons ter beschikking zijn gesteld, laat mij vermoeden dat inderdaad deze studie belangrijk genoeg is om de nodige aandacht te krijgen. Natuurlijk niets voor niets, de uren en dagen die ik met Hubert aan de voorbereiding van dit alles heb gespendeerd zijn niet te tellen; onze zwerftochten naar Gent en Leuven; onze fotonamiddagen in het stedelijk museum; onze uren vergaderingen en overredingskrachten bij de betrokken instanties; de voorafgaande archeologische tentoonstelling van twee jaar geleden waar we met Johnny en Willy twee vaste companen bijkregen; de slapeloze nachten die ik hierbij had om alles op tijd klaar te krijgen; onze expedities naar Velzeke. Doch dit alles resulteerde in het prachtige project waar we nu weer volop mee bezig zijn.

En net bij deze overweging komt Ghislain binnen met zij familie om mee te werken aan de refitting. Het doet deugd om te zien dat ons project zelfs leidt tot een familiaal onderonsje. Weer komen de eerste resultaten van de refitting boven. Zij komen weer van de hand van Johnny die zich ondertussen opgeworpen heeft tot een meester-refittrer.

Willy en Johnny zijn het refitten zeker nog niet moe.

Gilberte slaagt er bij haar eerste werknamiddag in om de scherven van een urne Type Holwerda 31, in grijs aardewerk met gearceerde band en nagelversiering, samen te brengen. Een vlugge kijk op de reeds voorgaande objecten van dit type zegt ons dat het hier om de achtste urne gaat, weliswaar geen volledige objecten maar zij geven ons toch een betere kijk op het aantal urnes van dit type die op de site zijn gevonden.

Met een laatste grote scherf van een diepe schaal of bord in grijs aardewerk met gereduceerde bakking te laten aansluiten op reeds twee samengevoegde scherven sluiten we deze 29ste werkdag vruchtbaar af.
Zwetend en stofferig keren we terug dorpswaarts naar onze stulp.

Logboek 09/06/2007: 28ste werkdag

Locatie: “Oud Hospitaal” Stedelijk Museum Aalst
Tijdstip: 14u – 17u
Aanwezigen: Johnny De Mol, Bert Deruyck, Walter Callebaut, Ghislain De Wilde, Romain De Moor
Werkzaamheden: Refitten en fotografie

Verslag 28ste werkdag: zaterdag 09/06/2007

Puffend, hijgend en dampend komen we op onze wekelijkse locatie aan. Een week na onze opendeureskapades kunnen we weer als normale refitters en vorsers aan het werk. Door de drukkende warmte op zolder gaat het er gemoedelijk en rustig aan toe.
Na weken van nummers zetten en beschrijven, zet ik me hoopvol voor de bak met scherven bestaande uit grijs aardewerk, vooral rand- en voetscherven. Het valt me op dat het weer even wennen is om de juiste vormen van de relicten weer voor de geest te halen.
Het is Ghislain die na een uur van geconcentreerd refitten de eerste scherven samenbrengt en dan nog wel in de terra sigillata. De twee randscherven die hij heeft samengebracht maken vermoedelijk deel uit van een plat schaaltje voor plengoffers. Maar het is Walter die vandaag de hoofdvogel afschiet. Hij speelt het namelijk klaar om in minder dan een kwartier vier scherven van een kruik in licht rood aardewerk samen te brengen. De voet is volledig en er is al een serieuze aanzet naar de omvang van de wand- of buiklichaam van de kruik.

Refittingsresultaat, onderdeel van een kruik
in lichtrood aardewerk

Ondertussen hebben Johnny en ik de bak met grijs aardewerk vlak voor het raam gebracht. Met deze warmte staat het open en zo hebben we bij het daglicht een betere kijk op het refittingsmateriaal. Dat dit opzet zijn vruchten afwerpt, blijkt uit het feit dat Johnny bijna onmiddellijk twee scherven samenbrengt, vermoedelijk van een groot, diep bord. Ik vind bij de controle van het grijs aardewerk een viertal scherven met stempel. Er wordt besloten dat Walter deze mee neemt om thuis verder onder de binoculair te onderzoeken.

Klein maar fijn, en toch passen!

Door al die opwinding beginnen onze lippen toch te plakken en is bijna niemand meer bij machte om zijn keel te schrapen. Een frisse Palm die nog over is van onze instuif verhelpt dit probleem een beetje. Pas na de tweede is de droogte volledig uit onze kelen verdwenen.
Na deze frisse slok slaagt Walter er warempel weer in om de oor van een kruik te laten aanpassen aan een reeds vroegere gerefitte hals. Ghislain slaagt er in om een scherf van terra sigillata te laten aanpassen aan een reeds eerder gerefit relict, namelijk een plat schaaltje met een opstaande rand. Door deze vondst wordt dit echt een bijzonder voorwerp dat zeker zijn plaats verdient in de museumcollectie. Proficiat, Ghislain.

Een belangrijke refitting, langzaam maar zeker
wordt dit een belangrijk item in terra sigillata.

Weer loopt deze werkdag zonder we het beseffen op zijn einde. Plakkend en zweterig komen we terug op aarde.
In de museumruimte is er juist een opening van een Daenstentoonstelling. Deze mensen kijken vreemd op als ze een vijftal zoldermotten uit het niets zien verschijnen. Ze fluisteren: “dat zijn die mannen van de archeologie”. Zou er toch hier en daar iets blijven hangen van wat we daar allemaal uitspoken?

De buit van de dag.

Verslag 27ste werkdag: zaterdag 02/06/2007

Dit is de dag waar we al een paar weken naar uitkeken, zeker geen werkdag zoals al onze voorgaande. Eigenlijk is het een beetje feestdag vandaag. Het is onze lang verwachte instuif op onze zolder. Reeds vrijdag was ik met Willy de boel een beetje gaan opruimen en de voorziene drankjes in de ijskasten van het museum gaan deponeren, zodat we vandaag enkel nog maar wat glazen en een tafel moesten instaleren.
Om 14u50 kreeg ik toch een beetje de zenuwen want hoewel het aanvangsuur 15u was, was er nog geen levende ziel te bespeuren. En terwijl onze vaste werkers van elke week wat doelloos rondhingen, verschenen toch de eerste gasten en op een tiental minuten was onze zolder gevuld met een zo'n 50 genodigden. Eindelijk leven in de brouwerij.

De drie sprekers.

Onze schepen van Cultuur, mevr. Gracienne Van Nieuwenborgh beet de spits af met een toespraak zoals enkel en alleen zij het kan. Zij loofde het werk van heemkundige kring en gaf onze medewerkers goede moed om te volharden in dit opgezet project. Zij prees de samenwerking tussen de kring en het museum.
Als tweede spreker kwam onze voorzitter Marc Uyttersprot aan het woord. Hij sprak namens de kring zijn dank uit voor de samenwerking en de uitgelezen kans die we kregen om zo een studie te mogen verrichten in het museum.
Als derde spreker kwam ikzelf aan het woord. Eerst verontschuldigde ik Patrick Monsieur die deze week in allerijl naar Turkije was vertrokken om daar zijn medewerking te verlenen aan een dringende materialenstudie. Ik dankte de mensen van het Stedelijk Museum, vooral Ann De Block en Luc Geeroms die ons steeds bereidwillig bijstaan met onze soms vervelende vragen, zonder hier het baliepersoneel te vergeten. Zij allen zijn opgenomen in onze vriendenkring, want ook hun bijdragen zijn van onschatbare waarde. Verder lichtte ik de noodzaak toe van samenwerking tussen de verschillende instanties. Dit werd ook reeds in de verf gezet door de schepen van Cultuur. Ook het einddoel van ons project deed ik uit de doeken.

Een deel van genodigden aandachtig
luisterend naar de toespraken.

Dit alles op een bloedhete zolder gaf ons de gelegenheid om onze genodigden op een lekker fris pintje te trakteren terwijl er volop werd gekeuveld over ons werk. Ghislain en Mimi demonstreerden hun horeca-ervaring door met schalen drank tussen de genodigden te laveren. De opgestelde binoculair gaf onze gasten de gelegenheid om kennis te maken met ons studiemateriaal. Bert en Hubert verschaften uitleg over de fotografie. Walter, Johnny en Willy zetten hun beste beentje voor bij het refittingsmateriaal.

Een sfeerbeeld van de instuif.

Trouw aan onze gewoonte liep onze zolder rond 17u leeg en na wat bijgepraat te hebben verlieten wij rond 17u30 onze vesting.
Volgende week verloopt alles weer normaal en hopen wij onze studie verder te kunnen zetten, recht op ons einddoel af.