Afscheid van een vriend
Nog een fraai voorbeeld van een Drag. 37. Let op de gaaf
bewaarde afbeelding van de haas in de middelste metoop.
Ook duidelijk zichtbaar is de gestengelde eierlijst.
Hugo blijft zich ontpoppen bij het nummeren en ficheren van de verlijmde stukken. Met vaste hand hanteert hij haarfijn de Roteringpen. Tijdens de koffie vergast Hubert ons met een lekkere mattentaart en rozijnenkoek. Wat kan het heerlijk zijn in ons koningrijk.
Na de koffie schakel ik even over naar de verdere verwerking van onze referentieverzameling, kwestie van de knop eens om te draaien. Terwijl ik hier aan werk valt het op dat er reeds verschillende imitaties van terra sigillata van verschillende types Dragendorff voorkomen in deze verzameling. De meerderheid bestaat uit zeepaardewerk (fijn rood zacht aardewerk, bleker als de originele diep rode kleur) maar enkele fraaie stukken in terra nigra maken ook deel uit van deze groep. Opmerking, verschillende van deze imitaties zijn gebaseerd op de Drag. 27 (weeral). Ondanks dat hij zich had toegelegd deze namiddag op het verpakken van de terra sigillata’s kan Johnny het toch niet laten om gauw voor de verandering nog een mooie refitting te toveren.
Grondplan met sleuven van de opgegraven woning in 1947. Cultureel jaarboek v/d provincie Oost Vlaanderen 1948.
Later bij de algemene herziening zullen deze voorwerpen volledig en gedetailleerd aan bod komen in de algemene inventarisatie en beschrijvingen. Ook bij de verlijmde materialen die Johnny heeft meegebracht zijn er weer fraaie voorwerpen bij, waarvan hieronder een mooi voorbeeld dat ik reeds enkele verslagen (verslag 73) eerder had vermeld, maar dat nu nog meer vervolledigd is.
Dit bord is archeologisch gezien volledig omdat men het profiel volledig kan tekenen.
Hugo die nu reeds zijn vierde week deelneemt aan onze zaterdagse activiteiten ontpopt zich als een uitmuntend aanbrenger van de inventarisnrs. Hij is dan ook aan de zware taak begonnen om een controle uit te voeren op de reeds genummerde artefacten, en zo nodig hernummert hij deze. Hij vergelijkt daarbij ons fichensystheem. Het hernummeren is zeker nodig want onze eerste methode leek zeker niet de geschikte te zijn waardoor veel nrs. vervaald zijn. Hiermee heeft hij zeker nog enkele weken werk want daarbij nummert hij ook de nieuwe items. Hubert aan de slag bij zijn verlijmd materiaal komt tot de vaststelling dat hij dringend meer plaats nodig heeft, ook ik kom tot dezelfde overweging. Daar alles per soort voorwerp en soort aardewerk wordt geklasseerd vraagt inderdaad de nodige ruimte. Daarbij komt nog dat de referentieverzameling zodanig is uitgebreid dat ze niet meer overzichtelijk is, dus oplossingen gevraagd en natuurlijk meer tafels. Dit alles wijst er op dat er ook meer lijn komt in ons inventarisatiewerk en dat vele vraagtekens zich nu oplossen. De contexten worden duidelijker, en het zicht op de totaliteit van de site krijgt een helderder beeld. Waar we in den beginne voor een wirwar van dozen en scherven stonden is alles nu meer afgelijnd. Maar denk nu niet dat het einde in zicht is, we zien zelfs nog geen licht aan het einde van de tunnel. Houd er rekening mee dat we vermoedelijk in het najaar het materiaal van Leuven gaan binnen krijgen , en dat dit alles ook moet gelinkt worden aan het reeds aanwezige materiaal. Daarbij moeten we ook nog in de musea Van Der Kelen te Leuven en het pand te Gent vergelijkingen gaan maken. En laat ons dan nog niet spreken over de studie van de bouwmaterialen en andere materialen zoals fibulae, munten, godenbeeldjes enz. Johnny zou Johnny niet zijn moest hij in de laatste minuten van deze werknamiddag geen prachtige refitting tot stand brengt. Hier tovert hij nog de rand tevoorschijn van een vermoedelijke kookpot. Dit zullen we nog verder moeten onderzoeken.
Rand van vermoedelijk een kookpot.
Als we dit zien zijn we gelukkig want het is daarvoor dat we het doen en dat we zeker volgende week weer op post zijn.
Romain aan het werk met de terra sigillata, een geduldig werk.
In samenspraak met Johnny hebben we samen beslist om de versierde scherven van de terrra sigillata zorgzaam te conserveren om de broze versieringen te beschermen. Voor elke scherf wordt er een gepaste ondergrond uitgesneden ter grootte van de verpakking, daarop komt de scherf te liggen en achter de beschermende ondergrond komt de identificatiefiche. Dit vergt wat tijd maar is de ideale manier om deze scherven te conserveren tegen beschadiging. Het ligt namelijk in onze bedoeling om alle stukken degelijk te verpakken en dit in zo stevig mogelijk materiaal. De toestand waarin wij ze ter hand hebben gekregen was zeer primitief en zorgwekkend te noemen. Zij worden ook opgeborgen per typologie en indien mogelijk per context. Dit zal voor latere onderzoekers een voordeel zijn als zij bepaalde onderwerpen, types of contexten apart willen bekijken of bestuderen. Het zal niet meer nodig zijn om alle verpakkingen of stukken open te leggen om ze in zijn geheel te bekijken.
Op deze manier worden kleinere versierde scherven opgeborgen tegen beschadiging. Een zachte ondergrond ter grootte van het plastiekzakje dient als bescherming.
Zoals hier boven reeds vermeld, wordt ook elke scherf voorzien van een identificatiefiche met een beknopte beschrijving. Voor deze beschrijving kan men soms teruggrijpen naar de geschriften van Dr. Prof. De Laet, maar zoals in vroegere verslagen reeds vermeld, heeft deze lang niet alle stukken beschreven zodat we deze zelf moeten beschrijven. De scherf hieronder afgebeeld is verdeeld in metopen (versieringen afgelijnd in vierkante omkaderingen) op de scherven. In de linkse metoop is een Sint-Andrieskruis te zien, in de rechtse metoop is een arm te zien vermoedelijk van een gladiator. Onderaan zijn ook nog graszoden waarneembaar. Deze afbeeldingen zijn typisch voor Domitianus, zuid-Gallisch, site La Graufesenque. Voor deze determinatie heb ik kunnen putten uit de geschriften van Dr. Prof. De Laet in het provinciale culturele jaarboek van 1950. Zij zijn een uitstekende leidraad voor de niet beschreven stukken.
De tekeningen op de scherven zijn broos, een duurzame conservatie dringt zich op.
Terwijl ik drukdoende ben laat Johnny zich ook niet onbetuigd in zijn refittingswerk. Hij slaagt er in om een prachtige samensmelting te verwezenlijken van een imitatie terra sigillata van het type Drag. 36. Dit ensemble is een belangrijke aanwinst in de categorie van de imitatiestukken waarvan we er reeds enkele bezitten. Dit geeft stof tot nadenken om aan deze items ook eens een afzonderlijke publicatie te wijden (zie later).
Refitting van de imitatie type Drag. 36.
Hugo, die drukdoende in de weer is met het nummeren van de verlijmde materialen, past zich goed aan en is op weg om een toegewijd lid te worden van onze archeologische werkgroep. Vandaag is hij ook begonnen aan het opnieuw nummeren van verschillende stukken in het atelier van Hubert, die is vandaag niet aanwezig wegens heel belangrijk heemkundig werk voor de vereniging. Bij verschillende stukken is de nummering volledig vervaald daar we in de beginperiode niet de juiste techniek toepasten. Nu, alles moet geleerd worden en ondervinding is de beste leerschool.
Stilaan wordt het weer tijd, en onder dezelfde miezerige omstandigheden dalen we weer af naar het aardse tranendal, opgeladen om er weer een weekje tegen aan te gaan.
