Loodzwaar was de drukkende warmte deze namiddag die op onze hoofden viel bij het openen van onze zolderdeur. "Het zal zweten worden", klonk het in koor toen we gepakt en gezakt neerploften op onze bestemming. Een beetje zielig keek ik naar de nog te verwerken terra sigillata die op mij ligt te wachten om gedetermineerd en beschreven te worden.
Ook speciale aandacht wordt er vandaag geschonken aan een paar delicate en broze stukken in dit aardewerk. We moeten er namelijk voor zorgen dat de versierde scherven van de Drag. 37 zodanig wordt verpakt dat er geen schade kan aan berokkend worden. Het is Johnny die zich aan deze taak wijdt.
Veilig verpakt in een houten kist wordt
deze schaal Drag. 37 voortaan bewaard.
Terwijl stort ik mij op de resterende scherven en begin aan het verdere determineerwerk. Balen doe ik zeker niet maar tot vervelens toe moet ik opmerken (dit zoals reeds in een vroeger verslag) dat de drinkbekers Drag 27 veelvuldig blijven voorkomen. Nu kunnen we reeds vermelden dat dit type voorwerp het meest voorkomende is op de tempelsite. Deze kleine drinkbeker moet en is een heel handig voorwerp om allerlei zaken in te offeren, zoals kruiden, zalven, oliën en dranken. Ondanks dat vermoedelijk de borden met conische bodem dienden voor plengoffers te brengen, is het zeker niet uitgesloten dat deze kleine beker voor hetzelfde ritueel kon dienen. Terwijl ik deze overwegingen zit te maken gaat Hubert onverstoord door met het ordenen, classificeren en controleren op fouten van de genummerde en verlijmde voorwerpen. Hier kunnen we met zekerheid reeds vaststellen dat de kruikengroep ook een veelvoorkomend item is op de tempelsite. Alhoewel in het uiteindelijke doel van deze kruiken nog geen duidelijkheid zit kan ik nu al vertellen dat dit zeker ook nog een boeiende studie zal worden.
Nog een fraai voorbeeld van een Drag. 37. Let op de gaaf
bewaarde afbeelding van de haas in de middelste metoop.
Ook duidelijk zichtbaar is de gestengelde eierlijst.
Hugo blijft zich ontpoppen bij het nummeren en ficheren van de verlijmde stukken. Met vaste hand hanteert hij haarfijn de Roteringpen. Tijdens de koffie vergast Hubert ons met een lekkere mattentaart en rozijnenkoek. Wat kan het heerlijk zijn in ons koningrijk.
Na de koffie schakel ik even over naar de verdere verwerking van onze referentieverzameling, kwestie van de knop eens om te draaien. Terwijl ik hier aan werk valt het op dat er reeds verschillende imitaties van terra sigillata van verschillende types Dragendorff voorkomen in deze verzameling. De meerderheid bestaat uit zeepaardewerk (fijn rood zacht aardewerk, bleker als de originele diep rode kleur) maar enkele fraaie stukken in terra nigra maken ook deel uit van deze groep. Opmerking, verschillende van deze imitaties zijn gebaseerd op de Drag. 27 (weeral). Ondanks dat hij zich had toegelegd deze namiddag op het verpakken van de terra sigillata’s kan Johnny het toch niet laten om gauw voor de verandering nog een mooie refitting te toveren.
De vermelding HO 47/19 vertelt ons dat dit stuk
afkomstig is van de villasite.
Aan de grofheid van het aardewerk te zien en aan de plaats waar het gevonden is laat ons vermoeden dat het hier gaat om een stuk afkomstig vermoedelijk van een bord of kom voor dagelijks verbruik. Als de temperatuur wat milder is op zolder moeten we ons eens beraden over de voorgestelde reorganisatie van de ruimte. Vooral het openleggen van het materiaal per groep vergt veel plaats, alsook de referentieverzameling die momenteel niet zo overzichtelijk is slorpt heel wat ruimte op. We verdrinken nog net niet. Maar voor vandaag zal het niet meer zijn want een blik op de kleine en grote wijzer zegt ons “time to go”. Bij het afdalen komt een aangename koelte uit de eenzame gangen ons tegemoet. Haaa, dat doet goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten