Eindelijk terug thuis op onze zolder. Na deze lange onderbreking en alle stress van de afgelopen examenperiode kunnen we terug aan de slag. Het is er knus en warm, dus alle motoren open en gas geven. Ik ben blij te kunnen herbeginnen met het determineren van de borden. Er komt schot in deze zaak. Ik ben bijna door de verlijmde exemplaren, dan nog de losse scherven die determinatiemogelijkheden geven en we kunnen denken aan publiceren.
Een vijftal gedetermineerde exemplaren klaar om te verwerken op pc en in te pakken voor opberging.
Johnny, die ook blij is terug zijn vertrouwde scherven te zien, laat zich niet onbetuigd en slaagt er in een 10-tal refittings tot een goed einde te brengen. Waarvan er één toch zeker in het oog springt. Het gaat om een grote komvormige pot met breed omgeslagen rand voor het plaatsen van een deksel. Het gaat om dagelijks waar in vrij grof aardewerk uitgevoerd. Volgens de gegevens die ik reeds heb gedeeltelijk kunnen achterhalen gaat het om een voorwerp afkomstig van de villasite. Dit past natuurlijk volledig in het plaatje van het feit dat het hier gaat om materiaal voor dagelijks gebruik. Doch dit materiaal is reeds teruggevonden ook op de tempelsite, zij het in mindere mate en niet zo grofwandig. Leuk om vast te stellen, alhoewel we hier zeker nog geen conclusies kunnen uit trekken. Samen met Johnny is er een collega van hem meegekomen: Tim. Hij had graag wat detailfoto’s gemaakt van bepaalde stukken, dus zeker geen bezwaar, hij zal ons deze later met veel plezier bezorgen.
Refitting van een diepe komvormige pot.
Ook Hugo is van de partij en gaat naarstig verder met het nummeren van de nog ontelbare scherven. Ook de eerste verlijmingen die van zijn hand komen zijn terug in het museum en met een prachtig resultaat. Het is aangenaam om te merken dat we hier en daar reeds een lichtpunt zien in de nevel van scherven waardoor we omringd zijn. Het materiaal dat we uit de kasten hebben weggenomen is ook in volle onderzoek, doch is het nog te vroeg om hier reeds een resultaat van weer te geven.
Romain en Hugo aan de determinatietafel in volle concentratie.
Dit is zo een kleine weergave van hoe onze eerste werknamiddag van het nieuwe werkjaar is verlopen, jammer dat we onze vriend Hubert nog steeds moeten missen. Hij is de laatste maanden op de sukkel is met de gezondheid. Langs deze weg wensen we hem alle sterkte toe en hopelijk een vlug weerzien. Ondanks deze aangename namiddag kom ik tot de vaststelling dat er een of andere onverlaat tegen mijn wagen heeft gezeten en voor serieuze schade heeft gezorgd. Toffe jongens, hoor. Ik hoop dat hij voor de rest van zijn leven kramp krijgt op een heel onaangenaam plaatsje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten