Verslag 110de werknamiddag: zaterdag 21/03/2009

Afmaken wat verleden week niet is afgeraakt: het opvullen van de twee museumkasten. Dit wil zeggen voor vandaag de opvulling afwerken.Wat betreft de teksten en bijgaande foto’s zullen we de komende weken voor de afwerking zorgen. Dus Hubert en ik aan de slag in het museum (althans voor een groot gedeelte van de namiddag). We trachten de opvulling in een nieuw tintje te steken en er de eerste waarnemingen van ons refittingswerk te tonen zodat de bezoekers kunnen zien dat het refittingswerk zijn vruchten afwerpt. Zo kunnen we bij de Holwerda’s 31a enkele refittings zien. We willen meer dan vroeger het reeds geleverde werk laten zien. Een wetenschappelijker tintje willen we geven met de nodige typologieën bij te voegen aan de hand van tekstbordjes.

Bovenaan de kast de Holwerda’s 31a met in het midden enkele refittings.

De tekstbordjes moeten wel nog worden opgesteld en nagezien worden, dus daarvoor wordt het nog even afwachten.
Ondertussen laten onze andere vrienden zich boven op zolder ook van hun goede kant zien.
Vandaag wil ik er wel eerst even speciaal vernoemen, want na een kleine controle
van de persoon in kwestie zelf en op vraag van mij stellen we vast dat Hugo het aantal van 1000 scherven heeft overtroffen die hij allemaal heeft genummerd en geficheerd. Nu heb ik reeds meerdere malen de zin van dit werk aangehaald maar ik wil er toch nog even bij stilstaan dat het dank zij hem is dat we vandaag de dag steeds kunnen opzoeken waar welke scherf vandaan komt, wat natuurlijk een heel positieve zaak is voor de refitters als ze even niet meer weten uit welke bepaalde context een wel bepaalde scherf komt.
Dus proficiat,
Hugo. En hopelijk blijf je deze taak verder uitvoeren met de zelfde geestdrift zoals
altijd.

Een vertrouwd beeld op zolder: Hugo in de weer bij zijn fichebak.

Arnaut onze nieuwe medewerker ontpopt zich ook tot een voorbeeld van iemand met stoïcijns geduld. Reeds drie weken is hij in de weer om elke scherf te beschrijven op de speciale inventarisatiefiche. Dit is de fiche die steeds de scherf of het individu vergezeld en waar steeds de beschrijving van de scherf of object nadrukkelijker wordt toegelicht. Deze fiche fungeert zoals een paspoort. Aan de hand daarvan kan men exact een beeldvorming geven van het betreffende onderwerp. In een volgend stadium moeten deze fiches gedigitaliseerd worden in een database. Dus we moeten nog niet wanhopen dat we geen werk meer gaan hebben.

Arnaut bij het inventariseren op fiche van het schervenarsenaal.

Samen met Arnaut zou ik in de loop van de komende weken ook beginnen aan de kartering van het schervenarsenaal. Hierover hebben we deze namiddag al een beetje gebrainstormd. Dit is een grote stapvoorwaarts in ons inventarisatiewerk. Langs deze weg zouden we voor de eerste maal een zicht krijgen van de juiste verspreiding van het materiaal op de site, doch vooreerst zullen we een serieuze planning moeten opmaken van hoe te werk te gaan, dus zoals we geleerd hebben een correcte mapping.
Ook Johnny die zoals altijd in alle stilte aanwezig is,wordt gevraagd om even na te denken over hoe we tewerk zullen gaan bij de kartering van het materiaal. Zoals steeds staat Johnny gebogen over de refittingsbakken en ook vandaag tovert hij enkele fraaie exemplaren uit zijn mouw. De refittings die hij al tot stand heeft gebracht zijn ook niet meer bij te houden en het is maar terecht om hem hiervoor ook eens proficiat te wensen. Met een geoefend oog speurt hij wekelijks alle bakken af en geruisloos loopt hij heen en weer maar de resultaten van dit stille werk zijn gewoon prachtig en fenomenaal. Trouw neemt hij elke week zijn samengestelde scherven mee naar huis om ze daar op de juiste manier te verlijmen.

Een refitting van de hand van Johnny: drie wandscherven van vermoedelijk een beker.

Nemen we hier de inventarisatielijsten bij van het verlijmde materiaal dat Hubert heeft samengesteld en waarvoor hij weken druk in de weer is geweest met fotograferen en sorteren zoals niemand anders het zou doen dan kan ik alleen maar vaststellen dat we na die 110 werknamiddagen een geëikt team zijn geworden, samen met alle andere teamleden natuurlijk.
Dit zijn enkele overwegingen die ik zit te maken terwijl ik druk doende bezig ben met de ijzeren voorwerpen zoals nagels, pinnen, ringen, haken en dergelijke meer te verpakken. Hier bij kom ik tot de vaststelling dat het 1min voor 12 is en dat deze dringend moeten behandeld worden want anders valt er echt niet veel meer te inventariseren. Hierover ga ik de volgende dagen even overleggen met Patrick.
En dan komt de nacht plots met zilveren schreden. En is het tijd om huiswaarts te keren, naar vrouw, kind en hond die weer door het dolle zal rondspringen als ik thuiskom.