Yep, na drie eindeloze lange weken terug op onze zolder. Wij begonnen al ontwenningsverschijnselen te vertonen. Maar wat moet dat moet. En zo zijn er bepaalde zaken in het dagelijks leven die nu eenmaal voorrang hebben. Geen nood, beste bloglezers: “We are back in town.”
Samen met Hubert en Hugo open ik de deur van ons walhalla om ons terug op de realiteit te storten. Verder werken aan mijn typologie, dat is nu de hoofdzaak voor mij, en wonderwel blijk ik daarin te slagen want stilaan beginnen zich de eerste contouren af te tekenen van dit werk.
Opvallend is dat er toch een enorme aanwezigheid is van bekers binnen de verzameling. En ondanks dat we maar één volledig exemplaar bezitten van het spitsbuikige type kan ik jullie nu reeds vertellen dat er meerdere exemplaren aanwezig zijn, zij het nog in fragmentarische toestand.
Op typologie brengen is momenteel de hoofdzaak, zo gaan we te werk.
We beschikken gelukkig over de geschikte lectuur om dit gedeelte van de inventarisatie tot een goed einde te brengen. Toch zullen we nog op zoek moeten naar nog meer geschikte lectuur, vooral van het noord-Gallische aardewerk omdat we daar natuurlijk het dichts bij aanleunen.
Een volgende vaststelling vandaag is, hoe meer de typologie vordert, des te meer het duidelijk wordt dat we met een bepaald soort aardewerk blijven zitten waar we nog niet wijs uitgeraken. Hier zullen we zeker onze mentor Patrick moeten over aanspreken. Het gaat over heel fragmentarisch rood aardewerk, nogal grof van structuur. Enfin dat zullen we zeker later ... uitzoeken.
Als ik me even omdraai kan ik zien dat Hugo zich weer onverwijld op het nummeren heeft gestort.
Een uurtje verder en ik voel een stekende hoofdpijn opkomen, natuurlijk door de concentratie gepaard gaand met een muffe warmte en een gebrek aan zuurstof. Het verplicht ons enkele vensters open te werpen en een goede tas koffie te drinken waarna we weer aan de slag kunnen. De lichte bries die nu door de zolderruimte waait doet die plakkende warmte verdwijnen.
Hubert is druk doende met het bestuderen van de nog te tekenen plannen en vraagt om even mee te komen beslissen over de te volgen strategie.
Hubert in gevecht met de plannen.
Samen beslissen we om eerst het plan met het volledig overzicht van de sleuven over te nemen, en het duurt niet lang of Hubert is aan de slag.
De plannen worden minutieus overgebracht.
Ik keer terug naar de werktafel en zet mijn sorteerwerk verder, ik hoop daarmee volgende week of binnen 14 dagen klaar te zijn.
Het doet mij eraan denken dat ik nog een verslag op onze blog moet zetten van ons bezoek aan Velzeke aan de tentoonstelling “Fragiel”, die gewijd is aan glaswerk uit het Romeinse rijk. Dit hebben jullie zeker nog te goed.
Weer bereikt de klok haar einddoel en keren we terug huiswaarts. Zo: de draad is terug opgenomen.
We zijn blij, gelukkig en voldaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten