Tja, er eens tussen uit moet kunnen, zeker voor de echtgenotes en na de drukke weken van augustus. Voor mij was het een blij weerzien met onze zolder na drie weken van afwezigheid. Onmiddellijk ging ik aan de slag met het verder berekenen van de diameters van de verschillende individuen die we trachten samen te stellen.
Aan het einde van de namiddag kan ik enkel maar vaststellen dat we een 37 individuen aan onze telling kunnen toevoegen.
Hubert is aan de slag met het materiaal van het VIOE. Het blijft ons steeds maar verbazen welk mooi materiaal daar blijft uitkomen. Een scherf valt op daar deze een versiering draagt die we nog niet hebben gezien bij ons voorradig materiaal. Zij bestaat uit rood aardewerk en is zonegeconcentreerd versierd met nagelkopindrukken. Daartussen loopt een streng golvende gearceerde lijn. (zie foto).
Rood aardewerk. Typologie is nog verder te onderzoeken.
Johnny laat zich ook vandaag van zijn goede kant zien en werkt in stilte achteraan de zolder aan een nieuwe refitting. Deze stille kracht blijft ons maar verbazen. Het blijkt hier te gaan om een schotel met platte bodem (dagelijks waar).
Het refittingswerk van Johnny.
Deze hoort ook thuis in de categorie van de borden zodat hij ook zal worden opgenomen in deze tellingslijst. Ik zit zo te overwegen dat ik deze winter toch eens een tweetal weken verlof zal nemen om me af te zonderen op zolder zodat ik eens deftig kan doorwerken. Want dit is inderdaad wat ons ontbreekt: meer tijd om aan dit inventarisatiewerk te spenderen. Hubert wenkt ons terug naar het materiaal van het VIOE, waar hij ons laat zien hoe drie stukken van een grote maalsteen kunnen samengevoegd worden. We wisten van het bestaan van deze steen, maar dit geeft hem toch weer een andere dimensie. Hier valt toch nog te vermelden dat het materiaal afkomstig van de opgraving van 1996, en dus niet van de tempelsite totaal ander soorten aardewerk en voorwerpen vertoont. Het zou hier inderdaad kunnen gaan om een zone waar inderdaad aan landbouw of dergelijke activiteiten werd gedaan, grenzend aan de tempelsite en dus nauw verbonden met deze. Mijn volgende opdracht is om te trachten of we de plannen van deze opgraving kunnen inzien en deze kunnen linken aan de bestaande plannen van de tempelsite zodat we een prachtig overzicht kunnen krijgen over de totaliteit van de site Steenberg, die een rijkere geschiedenis heeft als dat we zelf vermoeden. Waarheen ons dit alles zal leiden kunnen we momenteel enkel maar raden en gissen.
De maalsteen van de site Steenberg. Waarheen zal hij ons leiden?
Ondertussen is er bezoek geland, en geen onbekende, namelijk Jos De Prijck, de man die me jaren terug voor de eerste maal meenam naar de site van Spiennes en waar mijn liefde voor de prehistorie is ontstaan. Met plezier leid ik hem rond op onze zolder met de nodige achtergrondinformatie. Natuurlijk is hij sterk geïnteresseerd in ons werk en laat ik hem ook met plezier kennis maken met onze rekenwerkwijze. Ik zie hem de wenkbrauwen fronsen en heel opmerkzaam wijst hij me op een beoordelingsfout. Tedju, dat me dat juist nu moet overkomen.
Ondertussen tikt de klok genadeloos verder, en is het inderdaad weer opruimingstijd.
Tot binnen 14 dagen, lieve zolder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten