Hubert inventariseert het verlijmde materiaal."Het is niet omdat het zo warm is, dat er niet moet gewerkt worden." Onder dat moto trokken we naar onze zolder.
Even werd er overlegd over de te volgen werkwijze. Er werd besloten dat Hubert met de inventarisatie zou beginnen van het reeds verlijmd materiaal. Dit om een eerste duidelijk overzicht te krijgen van de relicten die kunnen toegevoegd worden aan de reeds gekende verzameling. Het is ook de bedoeling om op deze manier de scherven die nog resten (en dat zijn er niet weinig) beter te ordenen per soort en per soort aardewerk. Op deze manier zullen we ook meer plaats vrij krijgen om het materiaal van Gent open te leggen. Ondertussen werk ik verder aan de inventarisatie en beschrijving van het materiaal dat Johnny thuis heeft verlijmd.
Als dit werk klaar is, kan Bert aan de slag om te fotograferen. We zijn trouwens allen blij dat Bert weer van de partij is en wensen hem verdere beterschap toe.
Ondertussen is Johnny erin geslaagd om weer een voet van een urne Holwerda 31 samen te stellen. Ook Willy die ondertussen is aangekomen. Hij stort zich op het refittingswerk.
Eenmaal klaar met het nummeren, inventariseren en beschrijven van het materiaal, begin ik met de eerste gezegelde stukken in gereduceerde bakking te conserveren zodat deze veilig zijn opgeborgen. Hetzelfde doe ik met de ene scherf in gebronsd aardewerk met noppenversiering. Even kan ik een lach niet onderdrukken als ik terugdenk aan de opmerking van Patrick:"Romain, jong, je behandelt dit waar als een relikwie!". Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik inderdaad nogal geobsedeerd ben door alles op te bergen alszou het goud zijn. Doch de mannier waarop ik het doe is zo veilig voor het materiaal dat dit niet kan lijden onder eventueel vervoer. Hoe ga ik werk? Simpel, ik neem een vast vel van kunstvezels dat gemakkelijk handelbaar is. Daarop teken ik de scherven en nadien haal ik de laag kunstvezels voor de helft weg zodat de scherven vast liggen en niet meer kunnen verschuiven. Dit alles verdwijnt nadien in een gepaste doos waarin de kunststof met de scherven vast ligt en klaar voor eventueel transport. Natuurlijk weet ik dat dit alles ook tijd in beslag neemt, doch ik weet ook als dit alles gedaan zal zijn, het materiaal veilig kan opgeborgen worden en niet meer met elkaar kan vermengd worden. Op elke doos wordt ook het inventarisnr(s) vermeld met een kleine beschrijving van de inhoud. Wil later iemand een studie van een bepaald voorwerp of soort aardewerk maken, dan zal hij geen problemen ondervinden om het op te sporen in de materialenkeuze. Deze werkwijze ga ik toepassen voor al het verlijmde materiaal. De losse overige scherven zullen geteld en per soort worden opgeborgen in aangepaste plastiekzakjes. De scherven met zegels zullen allemaal apart worden opgeborgen en dit tegen beschadiging van de zegels.
Even werd er overlegd over de te volgen werkwijze. Er werd besloten dat Hubert met de inventarisatie zou beginnen van het reeds verlijmd materiaal. Dit om een eerste duidelijk overzicht te krijgen van de relicten die kunnen toegevoegd worden aan de reeds gekende verzameling. Het is ook de bedoeling om op deze manier de scherven die nog resten (en dat zijn er niet weinig) beter te ordenen per soort en per soort aardewerk. Op deze manier zullen we ook meer plaats vrij krijgen om het materiaal van Gent open te leggen. Ondertussen werk ik verder aan de inventarisatie en beschrijving van het materiaal dat Johnny thuis heeft verlijmd.
Als dit werk klaar is, kan Bert aan de slag om te fotograferen. We zijn trouwens allen blij dat Bert weer van de partij is en wensen hem verdere beterschap toe.
Ondertussen is Johnny erin geslaagd om weer een voet van een urne Holwerda 31 samen te stellen. Ook Willy die ondertussen is aangekomen. Hij stort zich op het refittingswerk.
Eenmaal klaar met het nummeren, inventariseren en beschrijven van het materiaal, begin ik met de eerste gezegelde stukken in gereduceerde bakking te conserveren zodat deze veilig zijn opgeborgen. Hetzelfde doe ik met de ene scherf in gebronsd aardewerk met noppenversiering. Even kan ik een lach niet onderdrukken als ik terugdenk aan de opmerking van Patrick:"Romain, jong, je behandelt dit waar als een relikwie!". Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik inderdaad nogal geobsedeerd ben door alles op te bergen alszou het goud zijn. Doch de mannier waarop ik het doe is zo veilig voor het materiaal dat dit niet kan lijden onder eventueel vervoer. Hoe ga ik werk? Simpel, ik neem een vast vel van kunstvezels dat gemakkelijk handelbaar is. Daarop teken ik de scherven en nadien haal ik de laag kunstvezels voor de helft weg zodat de scherven vast liggen en niet meer kunnen verschuiven. Dit alles verdwijnt nadien in een gepaste doos waarin de kunststof met de scherven vast ligt en klaar voor eventueel transport. Natuurlijk weet ik dat dit alles ook tijd in beslag neemt, doch ik weet ook als dit alles gedaan zal zijn, het materiaal veilig kan opgeborgen worden en niet meer met elkaar kan vermengd worden. Op elke doos wordt ook het inventarisnr(s) vermeld met een kleine beschrijving van de inhoud. Wil later iemand een studie van een bepaald voorwerp of soort aardewerk maken, dan zal hij geen problemen ondervinden om het op te sporen in de materialenkeuze. Deze werkwijze ga ik toepassen voor al het verlijmde materiaal. De losse overige scherven zullen geteld en per soort worden opgeborgen in aangepaste plastiekzakjes. De scherven met zegels zullen allemaal apart worden opgeborgen en dit tegen beschadiging van de zegels.
Romain bezig met het voorbereiden om de gestempelde scherven te conserveren.
Op dergelijke manier trachten wij al het materiaal te conserverenen op te bergen. Op deze foto gestempelde scherven in grijs
aardewerk (Belgisch waar).
Ondertussen sloffen we weer naar het einde toe van onze werknamiddag en keren we half gaar gebakken terug naar onze heimat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten