Hugo en Hubert staken de handen uit de mouwen en installeerden een bijkomende tl-lamp boven de tekentafel, kwestie dat er geen scheve lijntjes worden getrokken.
Ondertussen trok ik naar de museumkasten om daar de tekstpaneeltjes aan te brengen die door Luc waren gedrukt en gemaakt. Toen ik weer inde werkruimte aankwam, waren mijn beide kompanen reeds druk in de weer met hun gewone activiteiten. Hubert ontfermde zich over de tekentafel en met een juiste precisie werkte hij de eerste kalkafdruk van de site af.
Hubert met de tekenpen in aanslag, elke arcering en nummering zorgvuldig overbrengend.
Tegen het eind van de namiddag slaagde hij er inderdaad in om het eerste totaalbeeld van de site volledig af te werken zodat dit klaar is om in te tekenen.
Hugo had plaats genomen op zijn traditionele plaats aan het bureau en kondigde luid aan dat nummer 8000 geboren was. Wat wil zeggen dat er in totaal reeds 1696 scherven en objecten zijn genummerd, waarvan het grootste aandeel door de handen van Hugo zijn gegaan. Als het nr. 8000 is bereikt waarom dan maar 1696 stuks? Heel simpel: het eerste nr. dat wij bij de inventarisatie mochten gebruiken was 6304 dus is een rekensommetje vlug gemaakt. En nog is het einde van deze nummering nog niet in zicht.
Hugo samen met nr. 8000 in stilte aan het werk met op de achtergrond een beeld op de werkruimte.
Dus zal ik ook maar mijn activiteiten van alle weken ter hand nemen. Ik werk verder met alles op typologie te zetten. Wat wil zeggen een oneindige hoeveelheid scherven uitzoeken en onderbrengen in de juiste groep, lettend op de soort scherf (randscherf, wandscherf, voetscherf), lettend op de soorten versiering. Dit werk moet het mogelijk maken om de refitting wat vlotter te laten verlopen. Tegelijk is dit een goede oefening in materialenkennis. Daar men elke scherf moet ter hand nemen, controleren op versiering en soort aardewerk, vergelijken met reeds gekend materiaal.
Voor een leek lijkt dit een saai en vervelend werk, maar voor iemand die elke dag opstaat en gaat slapen met zijn archeologische activiteiten in het achterhoofd is dit een echte slagroomtaart.
Na zoveel weken naslagwerk en recherche staat men soms versteld dat er telkens weer nog nieuw ongekend materiaal opduikt, wat dan weer nieuw opzoekwerk vraagt in de literatuur. Deze is soms niet voldoende of te oppervlakkig zodat we weer op zoek moeten naar meer gespecialiseerd werk. Het lijkt een straatje zonder einde, maar wees gerust: we komen eruit. Een bijkomende factor is dat men nauwlettend moet zijn dat men de juiste context bewaart van elke scherf. Zoals men weet is dit een belangrijk gegeven binnen de archeologie: “eens een object of artefact uit de juiste context wordt ontrokken zonder de nodige registratie is dit object of artefact zijn wetenschappelijke waarde kwijt en voorgoed verloren”.
Een leuk detail van vandaag: enkele verdwaalde museumbezoekers komen terecht op onze zolder en kijken verbaasd als ze daar een havenloos trio aantreffen, gebogen over een tekentafel en een hoop scherven. Men kan zo in hun blikken aflezen: “Wat bezielt die gekken om hier hun zaterdagnamiddag door te brengen?”
Ikzelf aan het werk bij de typologie van de drinkbekers Holwerda 31a.
Op deze wijze kruipt de tijd genadeloos voort en moeten we weer aan opkrassen denken, maar we mogen in ieder geval terugblikken op een goedgevulde en vruchtbare werknamiddag.
Afscheid aan de balie genomen van onze vrienden en nu angstig met de wagen die razende drukte van de stad ontvluchten zodat we thuis in de rustgevende omgeving van de tuin nog wat verder kunnen werken aan opzoekingwerk waar we niet in geslaagd waren in de loop van de werknamiddag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten