zaterdag 29 maart 2008

Verslag 70ste werkdag: zaterdag 29/03/2008

Met een mooier beeld kunnen we ons verslag van de 70ste werknamiddag niet beginnen: Hubert en Johnny genietend in de schrale voorjaarszon van deze zaterdagnamiddag. Doch lang genieten was er niet bij, want eens de museumdeuren open, ging het er al vlug druk aan toe.
Ikzelf zou deze namiddag niet te veel op onze zolder vertoeven want ik had afspraak met de mensen van het Willemfonds van de afdeling Roosdaal. Via mijn collega Maurice was er een afspraak gemaakt om een geleid bezoek te brengen aan de tentoonstelling en de museumzolder. Ook de andere zalen van het museum zouden worden bezocht. Dus om 14u15 klokslag stond deze enthousiaste groep te trappelen om aan het bezoek te beginnen. Na een korte inleiding gevolgd door een meer uitgebreide uiteenzetting over ons werk groeide de belangstelling bij deze groep bezoekers. Een bezoek aan onze werkruimte gaf nog een duidelijker beeld van ons einddoel. Nu kan ik me wel voorstellen dat dit bezoek een diepe indruk heeft nagelaten op onze bezoekers, zodat zij onze zolder verlieten met een andere kijk op archeologie. Zij zijn zich zeker bewust over het feit dat archeologie niet alleen het verzamelen is van scherven en objecten die dan zomaar in een of andere glazen museumkast worden uitgestald.

Romain omringd door aandachtige en leergierige bezoekers.

Toen we weer in de kapel aankwamen was ik aangenaam verrast daar twee oud bekende goede vrienden aan te treffen. Guinevere en haar vriend die we leerden kennen met onze tentoonstelling van 2005 waar Guinevere deeluitmaakte van de werkgroep van het PAM. Zij kwamen van Oostende om ons een bezoek te brengen, en ik kan zeggen dat dit bezoek ons heeft deugd gedaan. Ook zij waren aangenaam verrast over onze werkzaamheden in het museum.

Onverwacht bezoek van goede vrienden is steeds aangenaam.

Terwijl al deze bezoekers langskwamen, werd er toch doorgewerkt ook. Zo konden onze bezoekers getuige zijn van Frederik die een controle uitvoerde over de referentieverzameling. En Johnny zou zeker Johnny niet zijn mocht hij niet enkele refittingen tot stand brengen. Zo slaagde hij er in om een drietal scherven terra sigillata samen te voegen zodat hij een pracht van een boden van een platte schaal te voorschijn toverde. Het type moet nog nader bepaald worden. Ook een viertal scherven van een kruik werden na al die jaren gescheiden te zijn, weer samengebracht, een bodem van een kom in grof aardewerk ondergingen hetzelfde lot. Ik vraag me af of we zonder het kennersoog van Johnny tot dezelfde resultaten zouden komen.
Toen onze laatste bezoekers verdwenen waren en na een deugddoende tas koffie met een stuk taart (Hubert denkt aan alles, waarvoor dank) was het weerom tijd om stulpwaarts te keren. Volgende week nog een druk weekend met de afbraak en dan zal eindelijk de rust op onze zolder weerkeren zodat we er volop tegenaan kunnen gaan. Want ondanks al dat mooie van de afgelopen maand, wordt het hoog tijd dat we weer op ons normaal werkschema komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten